452 resultaten.
Strijd
gedicht
4.0 met 14 stemmen 1.513 Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken
de onmacht steeg me langzaam naar de strot
de vloeren van mijn vesting bleken rot
en gingen vaag, doch onheilspellend kraken
Geloof me maar, van strijden was geen sprake
het was berusten in een helder lot
het lichaam spande stiekem een complot
met cellen die verwoed de kop opstaken
Vergeet de…
Gezeik affirmeren
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 54 Je moet gewoon je
eenzame gevoel
ombuigen, affirmeren
Weet je.
Zoals je
missen ook met
een ‘P’ kunt schrijven.
Als in ik moet?
Ja.…
Eenzaam
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 51 Maaznee
is een woord dat
niet bestaat,
Dat je niet
Bestaat.
je hoeft het niet te spellen,
voor me.
Nee-zaam zeg.
Doe me een lol.…
Dag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 115 Laatste woorden
voor de slaap
gaat, ga je onder
verzonken in
het donzen dek
verholen, hol je
mij nog even in
laatste woorden
en je gaat onder
Dag.…
zoek de fouten
gedicht
4.0 met 68 stemmen 20.110 (Groot Dictee der Nederlandse taal 2002)
het valt voor reizigers beslist niet mee
ze worden vaak sans gêne overvallen
door passagiers die met bravoure brallen
zij gsm’en luid in de coupé
en ook ascetische klavecinisten
worden door riedels rauwelijks gestoord
laatst is een herrieschopper haast vermoord
door stilte eisende avant-gardisten…
Er woonde in Jemeppe
gedicht
3.0 met 27 stemmen 8.748 Er woonde in Jemeppe
(Een plaatsje dicht bij Luik)
Een graaf die Vlaams en Frans sprak
En bovendien nog buik.
Vlaams sprak hij met de boeren
En Frans met de pastoor.
En met zijn knechten sprak hij Vlaams
Met Frans er tussendoor.
Doch buik sprak hij uitsluitend
In zijn studeervertrek,
Als hij behoefte voelde
Aan een intiem gesprek.…
Vierluik
gedicht
5.0 met 8 stemmen 5.347 I CONTACTADVERTENTIE
beschaafde heer, wat grijzend langs de slapen
en bovenop de schedel, zeg maar kaal
wel lief, niet noemenswaardig geniaal
de levenslust nog niet op apegapen
geen lichaamsbouw als goedgetrainde knapen
het maandsalaris uitgesproken schraal
de woning, tja … geen villa, meer modaal
de buik is daarentegen welgeschapen…
Gemeen
gedicht
4.0 met 80 stemmen 13.792 mijn broertje woont al maanden niet meer thuis
hij kreeg een mooie en een grote kamer
met heel veel beren in een ziekenhuis
ze vinden hem het liefst van allemaal
ik vind hem stom, want hij wil niet meer spelen
hij ligt daar maar op bed, z’n kop is kaal
m’n moeder zegt je broertje gaat op reis
vanuit de wolken zal hij naar ons zwaaien
hij…
Je kan niet stuk
hartenkreet
4.0 met 50 stemmen 142 Ik heb al zo vaak verloren
Gebroken scherven weer gelijmd
Zoveel tranen zitten janken
Al mijn angsten uitgepraat
Ik wacht nu al een poosje
met mijn handen open wijd
Zo vaak al zitten boeken
de koffers al ingepakt
Ik heb al zoveel verloren
Gebroken scherven vast gelijmd
Zoveel tranen zitten janken
Al mijn angsten doorgepraat…
Bezuidenhout
gedicht
4.0 met 50 stemmen 6.668 Verdwaalde bommen sloegen wonden in de wijk
Een architect, als tandarts, deed z'n werk
En vulde gaten met z'n torens. Hij werd rijk
Maar waar is nu mijn uitzicht op het zwerk?
Het zijn de wolkenvelden die ik node mis
Haagse Poort die door de noeste handen
Van bouwvakkers tot blinde muur geworden is
Met dank aan Nationale Nederlanden
Kantoorpaleizen…
Pil van Drion
gedicht
3.0 met 124 stemmen 38.705 de trein naar het hiernamaals is vertrokken
en neemt de laatste van zijn vrienden mee
voor hem was er geen plaats in de coupé
de wind speelt met zijn grijs geworden lokken
in tranen blijft hij achter op ‘t perron
er rest niet meer dan een vertwijfeld staren
naar hen die aan ’t loket gelukkig waren
hij wuift nog zinloos naar de horizon
de…
Verschillen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 De wereld is verrot,
Steeds minder liefde te bespeuren.
Haat aan zij die anders zijn,
het lijkt een dagelijks gebeuren.
Verschillen zijn juist mooi.
We kunnen veel van elkaar leren.
Maar het begin lijkt al zo moeilijk,
elkaar weer respecteren.
Iedereen is anders,
Zowel van binnen als van buiten.
Het is een verrijking voor ons allen,…
Het nieuw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Wat in deze wereld maakt dat je loopt als gisteren, al het achter ons lag, zo verstrooid, toch ontdooid,
Spinsel zoveel groter, terwijl ik alleen
maar kleiner wil in dit verschil, wat
in deze dag maakt dat ik loop als
gisteren, de vooruit nog niet gedaan,
Als knisperend hout nog nieten moet schieten terwijl de dode allang is gevangen tussen…
Bospad
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 140 Het bospad waarop ik loop,
gevormd door mooie grote bomen.
Neemt me even van de wereld weg,
laat me tot mezelf komen.
Dwalend van verlangen,
Genietend van de geur,
Duizenden mooie bladeren,
een wereld vol van kleur.
De wind waait wat onstuimig,
waait gedachten van me af.
Schept weer rust in alle chaos,
waar ik me net nog in begaf.…
Verdraagzaamheid
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 132 De ooit zo mooie wereldbol,
Vol liefde en culturen,
Verliest langzaamaan zijn mooie glans,
emoties die verzuren.
Discussies worden feller,
de wereld die verhardt.
Zoveel verschil van meningen,
Men raakt stuurloos en verward.
Verschil dat maakt de mensen
juist mooi en zo uniek.
Sta open voor een ander,
ga niet voorbij aan de ethiek.…
Donker
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 158 Donker voor m’n ogen.
Donker in m’n hoofd.
Donker is het leven,
Emotioneel verdoofd.
Donker zijn gedachten.
Donker als de nacht.
Donker zijn de wonden,
door daden toegebracht.
Donker vult het leven.
Donker, niets te zien.
Donker doet beseffen,
dat ik weer licht verdien.
Donker wordt weer schemer.
Donker wordt weer licht.
Donker…
Ik
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 169 Soms kijk ik rond en denk ik na
over het leven wat we leven.
Ben ik de ik, die ik wil zijn,
of is dit mee gegeven?
Wie ben ik ooit geweest,
en wie wil ik nog worden?
Vooral de ik die ik wil zijn,
dan is het pas in orde!
Ik ben de ik, die ik wil zijn,
en niemand houd me tegen!
Dat ik gewoon mezelf kan zijn,
dat is mijn grootste zegen…
Depressief
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 216 Alleen al de gevoelens,
gedachten maken moe.
Denkend aan het leven,
doet het er wel toe?
Dat leven zwaar kan zijn,
dat is helaas gebleken.
Maar dat ik er nog ben,
dat is toch ook een teken.
Een toekomst lijkt ongrijpbaar,
lijkt nu zo ver weg.
Maar ik kan dat veranderen,
als ik dat zelf zeg.
Het leven dat zo mooi…
Hartslag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 173 Scheur mijn aorta open want ik weet
weet niet hoe ik anders bloeden moet,
met al dit rood in mijn hart, kloppend,
spuwend, dansend, lichtend
Scheur liefste, verscheur, schuur mij,
want ik weet ook niet hoe het liever
moet met al dit rood in mijn hart,
aorta dicht, aorta open, je slaat je slag
Kloppend, spuwend, dansend, lichtend
zo…
Voor Gaas
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 Er is een razende storm
Een storm die mij raast
Helaast, juist nu mij naast
in mij gaat, huist, gaat.
Er is een raas, een graas
het groene als gras, raas
als een haas, op de vlucht
als een dwaas, door de lucht
Er is een razende storm
Een storm die mij dwaast
haast, juist nu naast mij
inhaalt, in huist en gaat.
Terwijl ik, enkele…
Het is tijd om heen te gaan
gedicht
3.0 met 65 stemmen 28.803 Op een culinair congres in Amsterdam zingt een kok weemoedig gestemd door het zien van het Rokin:
'Het is tijd om heen te gaan,
Tijd, ondanks de klokken,
Tijd, ofschoon de kunstenaars
Nog naar Arti sjokken.
Alles gaat voorbij mijn lief,
Niets blijft bij het oude,
Zelfs de liedjes die ik zing,
Zijn je reinste claude.
Fram is boos en…
reunie
gedicht
4.0 met 165 stemmen 42.853 de lange gangen met de vale tegels
-er hing nog steeds de geur van natte jassen-
leidden onveranderd naar de klassen
waar ik zuchtte onder strenge regels
ik had gezworen nooit terug te keren
tot ik die lijst zag met daarop jouw naam
het stille meisje bij het hoge raam
dat mij geduldig hielp Latijn te leren
je ogen glansden vurig als voorheen…
Scheveningen
gedicht
3.0 met 57 stemmen 6.557 dan wijkt het lange lint van zilver zand
voor uitgestoken broodmagere armen
sirenen vluchten lijdzaam voor erbarmen
geen scherpe rotsen maar een veilig land
na de havenhoofden zwarte kaden
verworden zeebenen tot vaste voeten
geen lager wal meer of het eeuwig boeten
van hun vrouwen door de zee verraden
het onheil komt niet van de woeste vloed…
Twee gasten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 113 Er liggen twee gasten
boven in bed, twee
gasten en wat hebben
ze een pret, hij en hij
Twee gasten, jullie
van mij, toch echt
zonen van vlees
bloed, gemoed, zij
Zij zijn mij, zo ook
zijn jullie, jij en jij
Twee gasten, in bed
mannetjes zo dichtbij
Ben zo zonen blij!…
Woorden Plas
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 53 Als er dan al
woorden zijn
en je gooit
ze in het meer
Wil de plons, de spetter
de rimpels, de golven
de laatste klinkers
van al dat en meer
Als er dan al woorden
zijn, smijt, gooi, werp, verhit,
onbezonnen, onmogelijk
onbegrijpelijk, hart en zeer,
Haal adem,
verdrink niet…
Gek Hart
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 149 Misschien heb ik wel een heel gek hart,
het is geplakt, geknoopt
met band en touwen,
Toch,
Het klopt nog altijd hard en goed,
het heeft heus haar krassen,
haar pijnen en berouwen.
Ach,
Misschien heb ik wel een heel gek hart,
het weet zo goed wat liefde is,
en hoe het te vertrouwen.
Ik denk, mijn hart, dat ik
jou voor altijd…
paarse vijver
gedicht
3.0 met 116 stemmen 13.066 hij spiegelt zich in het stille water
vanuit z’n torenraam blikt hij omlaag
en zoekt de diepste gronden van Den Haag
de bodem van de politieke krater
de kalme vijver dampt of is het rook
die opstijgt van een smeulend vagevuur
plots borrelt hij sinister en obscuur
vanaf het eiland lacht het rode spook
achter buigend groen zo goed verborgen…
Gedachtes
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Als je denkt aan leven
Dan denk je maar even
Waarom is er leven?
Je brein gaat het begeven
Gedachtes worden je teveel
Daarom denk je
Ben ik de enige die nu mijn tijd verspild?…
Zo Klein
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 192 Je kijkt mij aan
woordeloos,
Paniek, heus ik
zie, en voel hoe,
Het hart tegenklopt,
Je wimpers knipperen,
tegen het daglicht,
van je verdriet.
Heus, heus, heus,
mijn lief, zo, zo, zo
klein is het leven niet,
zo klein is de wereld,
Niet.…
Grote mannen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 108 Grote mannen huilen niet
Ook van dood en
Gebroken hart
Nee, grote mannen
Huilen niet
Ze blijven staan
Bij windkracht tien
Op de blokken
Van graniet
Nee, grote mannen
Huilen niet, er is
Een fles en een café
Een havenhoofd
Voor in de wind
Maar hee, grote
Mannen kennen geen
verdriet, heus nee,
Grote mannen huilen niet.…