Opgesloten in je net
Van lange, zwarte haren
Je staart in je gedachten
Zomaar wat vooruit
Op volle kracht probeert
Mijn geheugen te bewaren
Wij, verkleed als twee prinsesjes
In een zorgeloze tijd
Even nam naïviteit
Ons nog onder haar vleugels
Een glazen schild voor even,
Maar de last werd toch te zwaar
Het brak, ook jij, ook ik, ook…
Als liefde satire blijkt te zijn,
als de hemel een donker woud is,
lach dan juist onder rouwende wilgen,
lach dan juist omdat het zo koud is.
Want het grootste gebaar van de liefde op haat
Is de glimlach, het schrille contrast dat ontstaat
dat ijzer ontdooit en het zonlicht laat stromen,
het leven ver schijnt en er warmte doet komen.…
Kunnen we vast afspreken
Dat je niet verliefd op me wordt
Want verwachtingen en hoop
binden kettingen om mijn nek
en polsen,
en leggen me vast aan de grond.
En als ik los kom ren ik weg
Verder dan jij kunt komen.…
125
Bezig met laden