Buiten lijkt het zo vredig
Van binnen is haat
Stiltes lijken donker
Terwijl de zon hoog boven de hemel staat
De wind vind zijn weg door de takken
Hoog hoort hij zacht gekraak
Het lijkt hem niet te deren,
als hij langs het beekje gaat
Vogels zingen hun lievelingslied,
maar voor hem klinkt het raar
Zijn gevoel lijkt verdwenen in zijn ochtendvaart…
Zo bleek al haar haren
zo bleek is haar huid
Haar ogen lijken donker
van haat en nijd
Haar lippen dicht op elkaar geperst
zodat ze niks kan zeggen
Haar stem lijkt net een stel oude remmen
Mensen kijken langs haar heen
Alsof ze niet bestaat
Zeggen geen woord
maar af en toe fluisteren ze haar naam
Mensen vinden haar raar
en denken…