De cynicus in mij lacht zijn wrange
lach, de moralist drinkt zich liever blind,
dan te moeten kijken, hoe verlangen
de trouw van echte liefde overwint.
Ik hou mezelf niet voor de gek, ik hou
van één, die niet de mijne is, en zij
van mij, al heb ik dan een mooie vrouw,
die beter heeft verdiend dan hoererij.
De tranen van de moralist zijn…
Volmaakt ben je, nou ja bijna dan, want
Soms dan twijfel ik aan ons, nee mijn lief
Schrik maar niet, kom zitten, geef me je hand,
Ik blijf heus wel, al maakt me dat een dief.
Het ligt niet aan je ogen, die stralen
Als de sterren in de duistere nacht,
Want je blik, daar kan ik in verdwalen,
Steeds opnieuw als je stiekem naar me lacht.
Ook…
Alle lust is mij vergaan,
Een goed stuk vlees blijft ongeroerd
En zelfs de wijn laat ik nu staan,
Nooit eerder was ik zó beroerd.
De liefde heeft mij in haar greep,
Zij voert me mee, ik volg gedwee,
Ik ken het klappen van de zweep
En wederom zeg ik geen nee.
Alleen jij kan me verlossen van de pijn,
Die mij verscheurt zo diep van binnen,…
Het was een mooie winterochtend,
de zon scheen schuin in onze ogen:
verblind, we zagen niets,
behalve wat we wilden zien.
Zo'n zeldzaam moment
waarop alles lijkt te kloppen,
de volmaaktheid slechts verbroken
door de vage bas
van voorbijgaand vrachtverkeer
en door het eeuwig blinken van mijn goud,
dat slechts bedekt werd, toen
je in mijn…