Alle inzendingen van anneke-c. eggen

vergeef de zondaar die je aanstaart vanuit een ver verleden een ontmoeting als messteken in hart en buik draait het leven zijn rondjes vallen diep..... verstild de scherven in de tijd…

zoemt de hommel tastend de struikjes af naar voorjaar vliegt de spreeuw gedreven heen en weer met takjes in de snavel kwetteren de meesjes schel en fiet de nestdrang rond wil ik je naam schrijven in de blauwe lucht mijn lief…

als sluitstuk van het leven gleed je in de dood stil kroop ik even in je hart je nam me mee naar de ondergaande zon de nieuwe dag zal de stad bedekken met nevel hoog gezeten zullen wij licht verstrooien…

ik ben geen vuurzee maar fonkelende vlammetjes dicht bij het water een rode gloed waar de passanten in de nacht zich warmen kunnen…

de oceaan kabbelt langs mijn benen om hoog gaan de meeuwen krijsen gedachten weg licht golvend een vlot in de verte de overwinningsvlag gehesen verdrink ik waarlijk…

zittend op het balkonnetje prikken de keien muren mijn hoofd lek de wind neemt mijn leven mee o algarve…

even reikten wij samen naar de hemel was er rust een heimelijk verbond namen we afscheid voor heel even…

oog in oog met een nieuwe dag zie ik de zon die uit de kabbelende rode plas opstijgt reigers op één poot loerend naar de kikkers die lente kwaken hoor ik keien kletsen kindergelach zachtjes geween om niets…

gekwelde geest: schrijft in alle klanken regels op een blad licht in donker over moord en verderf schrijft de schrift een nieuw hoofdstuk toe…