vanzelfsprekend
je moet het niet alleen weten
dat er leven in de bomen schuilt
je kunt het zien zegt ze
en zij kijkt al zo lang
iedere dag opnieuw leren kijken
en jezelf bestraffend toespreken
als je overal net aan voorbij gaat
als het gebeurt
het alloude nieuwe
niet triomfantelijk
maar gewoon omdat het
onvoorwaardelijk vertrouwt…
Het koren wilde wel wuiven
en de bloemen hadden het blauw
van de zee daar diep beneden
Je kon het zo gek niet bedenken
of het paste onder de zomerlucht
zelfs de schapen lachten
met de meeuwen mee
die onvermoeibaar telkens hoger
de zon tegemoet gingen
en enkel neerdoken
voor een snelle maaltijd
of een aai over de kinderbol
van hun…
de oude brug
ging je spelend over
en voegde hem
voor altijd toe
aan je route
je zocht
en vond een brug
naar je eigen samen
een nieuwe oerbrug
is geslagen
en mijmerend onderneem je
de tocht naar begin…