inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.002):

jachtgeweer

Het is zo’n tergend blauwe dag
waarop roekeloos vuur vlamvast
in de handen wordt gedragen.

Dat onstekingsremmers
katalysator zijn van loeiende kalverliefde
daar hoorde je Opa niet over.

Hij stuurde liever Nero in het riet
waartussen elk natuuroog vurig is
en een parmantige fazant
voornaam, rechtop en gezond
koddig gekleurde familie van de lis is.

Vanavond zijn de ribben kaal
en eten wij gegrilde kip
met gebarsten billen.

Opa knikt schalks over zijn bril.

Schrijver: pietersz van calumburgh, 18 september 2006


Geplaatst in de categorie: moraal

3.0 met 203 stemmen aantal keer bekeken 21.325

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)