De leegte
Ogen zo leeg
diep in zichzelf gekeerd
bang voor wat komen zal
de val
in het diepe
van het onbekende
zo ver weg
maar zo voorspelbaar
je mond die niets meer zegt
zo stil
een streepje
geen warmte meer
waar is je stem
je vriendelijke trekjes
waar ben jij
kan je me nog horen
de leegte zo sterk
het is nu beter
het lichaam blijft
de ziel is verdwenen
Geplaatst in de categorie: verdriet
Ik herken mezelf wel in je gedicht voor het moment.
keep it up!!!!
dikke kuzzzz
kevin