inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.711):

Alles wat je wilde, het was alles

Het was de welving van een schouderblad,
het fosfor van een nieuwe dronkenschap,
de slapeloosheid van een wereldstad.

Je sliep nooit twee keer met dezelfde dag
en leven was pas leven als er 's nachts
een halo uit je glas te voorschijn brak.

Een juni en je peinst aan een vermolmd
ontbijt: ik zwierf om zoveel mensen heen,
verruilde zoveel zonlicht voor een zweem

van eeuwigheid en moet je nu eens zien:
die rouwrand rond m'n brood, dat zeepsoplicht,
die vuile handen en dat nevelhoofd.

Had ik maar minder in mijn dorst geloofd.
Gaf ik maar minder om het tegengif
voor mijn zorgvuldig bestudeerde dood.

---------------------------------------
uit: 'Zwart als kaviaar', 2001.

Schrijver: Menno Wigman
Inzender: hdm, 16 december 2018


Geplaatst in de categorie: spijt

2.0 met 256 stemmen aantal keer bekeken 44.520

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Kamiel Choi
Datum:
28 februari 2019
Email:
kamielcreativechoice.org
Sterke beeldspraak, duidelijk het werk van een meester. Ik ga de eerste strofes bespreken in mijn rubriek op ooteoote.nl - het slot van dit gedicht is iets minder sterk. Dat 'dorst' dorst naar alcohol betekent is niet meteen duidelijk, de mededeling dat het drinken een tegengif is voor iemand met een doodsobsessie is overbodig - het gedicht zou sterker zijn zonder de laatste strofe.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)