inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.174):

Interieur

In dit met boeken volgestouwd vertrek
heb ik steeds minder anderen van node,
met al mijn aan de dood ontstegen doden
iedere nacht stilzwijgend in gesprek.

Bij wie is wat ik liefheb nog in trek?
Het meeste is al eeuwen uit de mode.
Van wat ik deed, uit nood of om den brode,
rest enkel de grandeur van het echec.

Maar ook al bood het leven nog zoveel
waar ik mijn tanden op heb stukgebeten,
één regel, en de wereld raakt vergeten,

één rijm, en het vescheurd heelal wordt heel:
alleen achter mijn schrijftafel gezeten
heb ik opnieuw aan heel de schepping deel.
---------------------------------------------
Uit: 'Onmogelijk Geluk', 1992.

Schrijver: Jean Pierre Rawie
Inzender: js, 23 juni 2007


Geplaatst in de categorie: individu

3.6 met 30 stemmen aantal keer bekeken 10.977

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
lucas bouwman
Datum:
27 februari 2011
Email:
lucasbouwman41gmail.com
Subliem, een absolute topper.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)