inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.599):

Ingeving

Je giet iets in me waarvan ik niet eens weet
hoe het heet, alleen dat het de kop heft,
de oren spitst en rondkijkt
met een argwaan die verlangt.

Je raakt iets aan dat siddert,
op hoge poten vaste grond zoekt,
zonnedauw onder de hoeven voelt
en geen plek vindt om te baren.

Je legt je valerianen vingers
op het trillen van mijn wimpers.
De belofte van voltooiing
klinkt in de diepblauwe wind.
----------------------------------
Uit: 'Deuren', 2004.

Schrijver: Hilde Keteleer
Inzender: ms, 25 mei 2010


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 6.033

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)