inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.739):

Scheikunde

De zee
onafzienbaar
waarin iemand
verdwenen.

Op de glanzende
vlakte

de eenzame
roeier.

Komt hij
of gaat hij?

Mengt zijn tijd
met zijn woorden,

ment
dat voortdurende tweetal.

niet in die
van de meesten,

juist
in de zijne,
in die gedichten

van zelf en van wereld

is het al
tijd.

Schrijver: Cees Nooteboom, 6 februari 2011


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 6.405

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)