inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.794):

Fietstocht

Het verre postkantoor was de magneet.
Niet om de luchtpostzegels of de taal
Van overzeese stempels – nee, het deed
Op tweehoog ’s middags dienst als jeugdleeszaal.
Tweemaal, op dinsdag en donderdag,
Verdween ik in het ruime trapportaal
En kwam weer buiten met een brede lach.
Ik had mijn voorraad boeken andermaal.

Met in mijn hoofd een eerste regel die
Ik vluchtig had gezien bij een verhaal
Werd, fietsend, al naar het vervolg gegist.

Toch geselde ik vervaarlijk het pedaal
Om sneller thuis te zijn, omdat ik wist:
Het boek is beter dan de fantasie.

---------------------------------
uit: 'Luchtspiegelingen', 2001.

Schrijver: Gerrit Komrij
Inzender: IW, 28 april 2011


Geplaatst in de categorie: hobby

2.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 12.790

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ineke Flaswinkel- Mekking
Datum:
8 juli 2012
Gerrit was een buurjongen, hij zat altijd voor het raam in de Iepenstraat, hij speelde niet graag met de kinderen, hij las veel, maar wou toch graag naar buiten kijken en alles zien, wat er gebeurde.
In dit gedicht handelt het om onze leeszaal, waar wij allemaal onze boeken leenden, want er was geen geld om boeken te kopen.
De betrokkenen gecondoleerd met het verlies van Gerrit Komrij.
Naam:
Els Huurman
Datum:
28 april 2011
Email:
els.stanekegmail.com
Heel indrukwekkend verwoord!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)