inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.841):

Boven alles uit

Het licht dat die ochtend de wierde besluipt,
uiteindelijk zichzelf verblindt, opnieuw

opstaat en uit wandelen gaat. Begin van
geur als iemand onverwacht voorbijkomt,

een afdruk in het voorjaarsgras, vleugje
tijd dat aan de aarde ontspringt. Totdat

's avonds alles achter een zwarte wolk
verdwijnt, wegdommelt met de doden mee.

Dat boven alles uit schoonheid ontbrandt,
het uitgestrekte, noordelijke land, doordrenkt

met duizeling van eeuwen, zo innig hier
omhelsd. Waarin verscholen wij, voor even.

----------------------------------------
uit: 'De wierde van Wierum', 2010.

Schrijver: Frans Budé
Inzender: lvw, 14 juni 2011


Geplaatst in de categorie: landschap

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 3.751

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)