inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.693):

Pasen

In het bos vonden wij een hazenleger
de moeder bleef dichtbij en bang
de jongen met de neus in elkaars wang
we raakten ze niet aan, zo bleven ze integer

Er was nog flink nachtvorst, zouden ze overleven
we dachten haast van wel en gingen ons weegs
het bos was dor en had nog iets leegs
zou het ze al voldoende voedsel geven?

Zo filosofeerden wij wat na maar de Natuur
heeft haas en Pasen nu eenmaal verbonden
wanneer ze niet door een vos worden verslonden
maakt deze herfst de jager ze het leven zuur.

---------------------------------------
uit: Verzamelde Gedichten', 1997.

Schrijver: Kees Winkler
Inzender: gw, 2 december 2021


Geplaatst in de categorie: feest

2.0 met 49 stemmen aantal keer bekeken 11.006

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)