Hel
Liefde is het die mij in beweging zette
en mij hier spreken doet. Er is geen terugweg
en er is geen brug. De zee spoelt ongelezen
door de fles, de zon verdrinkt zich in het avondland.
Is deze tocht een vlucht, een woordenloos
gevecht om lucht. Het noorden liet ik achter me.
De andere hel doe jij mij aan, balorige balling.
Leid jij me verder met je verzen. Ik ben niet uitgerust
voor deze reis doorheen dit schimmenrijk.
Voer me van kring naar kring, van gracht naar gracht
en wapen me met dapperheid. Daal af met mij
en maak me rotsvast als een toren waarvan de top
nooit wankelt, hoe hard de wind ook waaien gaat.
------------------------------------------------
uit: 'De luwte van het late middaguur', 2002.
Inzender: gdg, 1 oktober 2014
Geplaatst in de categorie: liefde