inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.656):

Alles gefilmd

Dit zijn de schoenen van een man die als je zegt
hier zijn je schoenen zegt daar zijn mijn schoenen.

Denkt: mijn bloemen, mijn bloeien in de wereld.
Hij reist op sokken voor zijn huis heen en weer.
Hij komt weer binnen en verplaatst zijn schoenen.

Is hij die lieve man die met de kinderen praat.
Kan deze nieuwe wijk een nest tegen de wereld.
Hij zwemt zijn grenzeloze ogen in en uit.

Op een ochtend als de wereld overloopt,
dat hij dan de ramen openzet, hij neemt zijn buks
en schiet alle bloemen bij de buren alle dood.

De mensen praten, wijzen, lopen door elkaar.
Alles gefilmd door de media. De bloemen,
de emoties in de buurt, kijk, zijn schoenen.

------------------------------
uit: 'Nieuwe veters', 1987.

Schrijver: Robert Anker
Inzender: bt, 12 november 2014


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 6.500

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Benji
Datum:
1 december 2017
Email:
benjitralagmail.com
prachtig gedicht, ik hou hier echt van. heb nog nooit zo iets moois gevoeld diep binnenin mijn lichaam. tranen vloeiden uit mijn ogen, dikke boktor
Naam:
ayla
Datum:
6 december 2014
Tranen schieten in mijn ogen.
Als ik iemand zou toestaan ze te drogen, zou het de schoenenman zijn. De hagel neem ik op de koop toe.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)