Gasthuis
Wereld, ik leef in het domein
van lichte taal in wintertijd:
de gangen leeg, de kamers ruim
en zonder grens de binnentuin.
Einder, bedaar, ik heb een huis
dat mij bevrijdt; onder dit dak
ben ik een mens die adem krijgt.
-----------------------------
uit: 'Woeste grond', 1992.
Inzender: lk, 27 januari 2015
Geplaatst in de categorie: woonoord