inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.791):

Gif

Er loopt een gif door de kamer. Stoppelbaard, grauwe
nagels, vogelknieën achterwaarts geknikt. Het bleekt
mijn dagen. galt mijn slaap, verslaaft het verlangen naar

meer. Een vrouw heeft hier gewoond, haar geest in brand,
de geur in gordijnen bewaard. een man alleen, bij leven
vergeten, de hond aan zijn voeten tot maden vergaan.

Ik schrob de vloer, gooi meubels weg, een menigte staat
klaar. Met duizend stormen ze de trap op, als één dringen
ze binnen. Ik ben het gif dat door mijn aderen stroomt.

--------------------------------------
uit: 'het huis woont in mij', 2013.

Schrijver: Peter Swanborn
Inzender: dg, 7 april 2015


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.992

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)