inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.796):

WOORDJES LEREN

Jongens, heb je verdriet,
sprak toen de leraar Grieks

dan moet je woordjes leren, woordjes
leren. Hij knikte energiek

zodat er as viel op zijn vest,
maar dat was toch al vies.

Wij lachten half vertederd,
half meewarig, want tragiek

daar wist je alles van en hij,
heel oud, haast vijftig, niets.

En dat het overging als je maar
woordjes leerde, dat was iets

zo absurds, zo dolkomieks
dat het in omloop kwam als een

gevleugeld woord. Het klapwiekt
nu verdrietig om mij heen

omdat ik later woordjes leerde
waarmee je 't monster kunt bezweren

en ik hem niet meer zeggen kan
hoe ik soms naar die stem verlang,
naar dat onhandige advies.

----------------------------
uit: Kippenvleugels (1991)

Schrijver: Jan Eijkelboom
Inzender: J.L. E., 12 april 2015


Geplaatst in de categorie: taal

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 2.405

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)