inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.984):

Ultima

Als glas, als ijs dat breekt en waar
een ster in springt, of zelfs als licht in ogen
dat wijkt en door het doffe wit zich ziet vervangen,
neem afscheid, kind en weet,
dat ooit er volgen zijn zal, jou, als ’n hinde
die sprongsgewijs je achterna
komt huppelen, ’t parelgrijze veld over van ’t stille,
en kristallen door de zon gekamd.

Schrijver: P.H.H. Hawinkels
Inzender: JM, 17 januari 2016


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 11.860

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)