inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.163):

Aas

Poëzie kan nooit over mij gaan,
noch ik over poëzie.
Ik ben alleen, het gedicht is alleen,
en de rest is van wormen.
Ik stond aan de straten waar de woorden wonen,
boeken, brieven, berichten,
en wachtte.
Ik heb altijd gewacht.

De woorden, in lichte of duistere vormen,
veranderden mij in een duister of lichter iemand.
Gedichten passeerden mij
en herkenden zichzelf als een ding.
Ik kon het zien en me zien.

Nooit komt er een einde aan deze verslaving.
Eskaders gedichten zijn op zoek naar hun dichters.
Ze dwalen zonder commando door het grote
district van de woorden
en verwachten het aas van hun volmaakte,
gesloten, gedichte, gemaakte
en onaantastbare

vorm.

------------------
uit: 'Aas', 1982.

Schrijver: Cees Nooteboom
Inzender: mw, 7 oktober 2016


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.339

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Katelijn Vijncke
Datum:
7 oktober 2016
Email:
katelijn.vijnckeskynet.be
heel mooi en waar!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)