inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.243):

Die achternacht kwam ik mij tegen op een plek

Die achternacht kwam ik mij tegen op een plek
Die achternacht kwam ik mij tegen op een plek
waar ik mij gewoonlijk niet vertoon.
Ik stelde mij teleur. Sprak te luid
tegen mensen die mij zichtbaar niet vertrouwden.
Ik wilde dat ik vond dat ik naar huis toe wilde
en sprak mij aan om hiervandaan te gaan
maar dat was zo gemakkelijk nog niet. Ik verloor mij
in gesprekken die ik al zo vaak gevoerd had
zonder zicht op toonzaamheid
of zelfs maar dunne trucs
waarmee je doorgaans
een kapotte nacht doorkomt.

Het eindigde ermee dat ik van alles
in mijn oor siste wat ik maar half verstond.
Wat doe je op zulke momenten? Ik liet mij
voor wat ik was; het had geen zin mij het zwijgen
op te leggen, ik was berstensvol op mij gebeten
en toen het eenmaal ochtend was
zag ik mij als zo vaak in tongen terug
als het legioen dat vreemden streelt.
Spreekwoord was ik dat niet snapt,
gaandeweg de dag werd ik weer opvoeding
die ouders voor hun kinderen uitdenken
en in het holst van alle bruikleen
was ik wat ik telkens na zo'n achternacht in corvee
en klatering moet zijn: voor dag en dauw de bijbel,
met stofomslag en in voldongen esperantoklanken,
een man om van kaft tot kaft uit voor te lezen.

--------------------------------
uit: 'Roeshoofd hemelt', 2005.

Schrijver: Joost Zwagerman
Inzender: pm, 3 januari 2017


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 6.116

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Lodewijk
Datum:
3 januari 2017
Dat mag dan mogelijk voor Joost Zwagerman gelden, voor mij in ieder geval niet. Ook ik ben 'calvinistisch' opgevoed en heus, zonder met de zweep o.i.d. te zijn bewerkt. Ik heb er nog altijd baat bij want i.p.v. van het modieuze twijfelen en dwalen dat tegenwoordig zo salonfähig is, heb ik de zekerheid van het geloof mogen behouden. En nee, ik ben niet van de zwartekousenkerk.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
3 januari 2017
Het is net alsof Joost hiermee toegeeft, dat hij door zijn calvinistische opvoeding is achterhaald en vernietigd. Na al zijn roesmiddelen uiteindelijk tegen de keiharde muur doodgelopen. Die stalen muur van bijbelse hardnekkigheid. Zonder het te willen, werd hij toch een soort bijbel, een slachtoffer van zijn botte, rigide, slaafse, inhumane, goddeloze, walgelijke opvoeding. Het opvoedgif won schijnbaar van de vrijheidsstrijd. Joost heeft een weergaloos verzetsmonument geschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)