inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.315):

HET GELUK VAN EEN TAFEL

Het is het niet bedoelde. De huisspin
bungeejumpend tussen zijn vier poten.
Het schonkig hoofd gevuld met roes,
ronkend op zijn blad. Het is de vlieg

die zich kwiek in de poten wrijft
na een gigasnelle landing. De wellustige voet
die zonder erg zijn poot streelt
en niet het ademende been van een ander.

De zachte schuierharen zijn het
bij het wegvegen van kruimels
evenals de kleine vingers die een toekomst
van papieren bootjes vouwen op de vlakste zee.

Maar het is vooral het kind dat zonder kik
onder hem zit, daar vanouds een schuilplaats vindt,
dàt is het geluk van een tafel –

----------------------------------
uit: 'Idioom van geluk', 2016.

Schrijver: Inge Boulonois
Inzender: Josephine Banens, 20 maart 2017


Geplaatst in de categorie: woonoord

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.184

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ralameimaar
Datum:
20 maart 2017
heel mooi die tafel, inderdaad hoe gelukkig is die dan.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
20 maart 2017
Een machtig detaillistisch uitgevoerd poëem, waarin de zoomfactor overheerst. Ik weet nog hoe ik als kind onder de eettafel bij de mij bevriende slagersfamilie kroop, nadat ik door een gymleraar was weggestuurd. Ik weet ook nog hoe tactisch en humoristisch de slager mij daar onder weg wist te praten. Hij wist mijn angst te bedwingen en mij kracht te schenken door te stellen dat ik later net zoveel armbeharing als hem zou krijgen, wat inderdaad gebeurd is. Tóp, Inge!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)