inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.444):

De bloemen had ik net weggegooid

ze kwamen niet uit, pas met
de stank van hun stengels kwam
een oude bekende
zonder sleutel het huis binnen

hij zei niets maar mijn vingers
gingen stinken alsof hij mij
een hand had gegeven, nu ik
niet meer alleen rook naar mezelf

was er hoop: als er stank bestaat
bestaat er ook niet-stank - roos en
lelie, boterbloem - zelfs een vertrouwde
geur is beter dan niemand, ik zou

je weer een keer een oliebol
willen zien eten, poedersuiker
knoeien op je winterjas
waaronder kleine beentjes

voorzichtig zette ik de ramen
tegen elkaar open om het door
te laten waaien, maar het verlangen
vast te houden een nog lege vaas

----------------------------------
uit: 'De boom valt op mij', 2017.

Schrijver: Ilse Starkenburg
Inzender: sr, 2 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 4.936

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)