inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.449):

Ritueel

Ik houd het kleine ritueel in ere,
opdat je elk moment terug kunt keren.

Iedere dag, wanneer het avond wordt,
maak ik de tafel klaar: een extra bord,

bestek, je eigen stoel, een kaars, een glas,
alsof je enkel opgehouden was.

Ik hoor (hoe kon ik denken dat hetgene
waardoor ik ben, voor altijd was verdwenen?),

ik hoor, alsof de woning nog bestond,
het grind, de klink, het aanslaan van de hond,

en je komt binnen op het ogenblik
dat ik de lamp ontsteek, de bloemen schik.

Ik hoop alleen dat ik dan rustig blijf
en haast niet opziend van mijn stil bedrijf

de woorden vind, als was het vanzelfsprekend:
Schuif aan; tast toe: er is op je gerekend.

Schrijver: Jean Pierre Rawie
Inzender: L.J., 7 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: spijt

3.0 met 49 stemmen aantal keer bekeken 7.376

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
8 oktober 2017
Dit is een levenskunstwerk
Naam:
Ettina J. Hansen
Datum:
8 oktober 2017
Kunstig beschreven, dit ontroerende gedicht.
Naam:
Bert Weggemans
Datum:
7 oktober 2017
Verbijsterend mooi in al zijn eenvoud - dit gedicht maakt me stil.
Naam:
Greta Casier
Datum:
7 oktober 2017
Email:
gretacasiergmail.com
Geen woorden van lof genoeg voor dit prachtige gedicht van J.P. Rawie, die tevens mijn lievelingsdichter is. Zijn werken zijn mij zeer kostbaar. Ik wacht op een nieuwe bundel?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)