inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.560):

Mirakel

ik behoor toe aan dit land
het heeft mij gemaakt

ik heb geen ander land
dan dit land

mateloos is mijn liefde voor het land
gecompliceerd gehard en onomwonden

ik geloof niet in wonderen maar
de vreedzame bevrijding van mijn land

was een wonder - onverhoeds en lichthoofdig blijft
het me bij die weergaloosheid blijft me bij

ik weet dat het land nu in protest is ontbrand
eenmalig is vervaardigd uit hoop - dat blijft me bij

zelfs als alles ineenschrompelt tekortschiet in
duigen valt sneuvelt een karikatuur wordt - als

zand glipt het ogenblik dat ons pendant van wraak
eenmaal gegund is tussen onze vingers weg

ik behoor toe aan het land
het heeft mij gemaakt

ik heb geen ander land
dan dit land

prikkelbaar beledigd vergooien we elkaar
en vergieten straffeloos elkaars leven

we wilden een toevluchtsoord scheppen voor de armen de gewonen
de helden de lieflijken de getalenteerden de verminksten

maar onze begraafplaatsen blubberen van de veronachtzaamde
geïnfecteerden de vermoorden de verkrachten de diepbedroefden

ik weet dat mijn land eenmalig is
vervaardigd uit hoop - dat blijft me bij

terwijl we luisteren naar de opgeblazen geluiden
van onze leiders - gortdroog van leegte

mateloos is mijn liefde voor het land
gecompliceerd gehard en onomwonden

(..)
---------------------------------------------------------
uit: ' Waar ik jou word',
vert. Robert Dorsman, Jan van de Haar, Alfred Schaffer, 2017.

Schrijver: Antjie Krog
Inzender: mjk, 22 februari 2018


Geplaatst in de categorie: woonoord

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.999

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)