inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.686):

Meisje met eekhoorns

Goed als brood zit zij met het jong op schoot
terwijl de groten om haar benen stoeien.

En zo vertrouwd is haar dit schuwe dat haar
uit het bos toestroomt dat zij ze niet meer ziet,

eekhoorns en bomen. Mij en heel de roekeloos
veranderlijk bestaande stad die mij omgeeft

brengt zij tot stand vanuit dat veel te hoge hoofd;
hier fiets ik, onverklaarbaar volledig aanwezig,

op een brug in Amsterdam-Zuid - vreemde inval
van een stenen meisje, dat even haar ogen sluit.

tekst n.a.v. een beeldje van Hildo Krop aan het Muzenplein

---------------------------------------------------
Uit: 'Het Liegend Konijn', jrg 2, 2004.

Schrijver: Erik Menkveld
Inzender: fd, 20 juni 2018


Geplaatst in de categorie: kunst

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.418

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)