inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.692):

Taal troost

Soms leiden gedichten
tot scheve ontmoetingen.

Je schudt de hand van een site
en schrijft wat je beweegt.

Voor andermans ogen.

Kijkers die woorden volgen
van een onzichtbaar wezen,
een code uit een cocon...

Lezers die plots toetsgevoelig
in een satellietflits
zeggen:

'In jouw bezonnen zinnen
hebben wij iets herkend.'

En daarmee moet je dan
opgewonden verder leven!

Terecht dat scheve ontmoetingen
tot ontgoocheling leiden.

Maar taal troost.
Toont toch maar jouw mogelijkheden:
zó wordt de code gekraakt,
zó gaan gedichten open.

Schrijver: K.Bladzij, 23 november 2018


Geplaatst in de categorie: literatuur

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 92

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)