de bijl klooft ruw een schedel
in een handvol woorden
blaast de wind orkaan
vriendschap gaat verloren
in het vele misverstaan
ogen spreken babylonisch luid
schreeuwen tegen blinden
een steen breekt al de eerste ruit
handen zullen wapens vinden
de bijl klooft ruw een schedel
en het rode lint van bloed
bespat voorgoed de witte muren
de dood is weer ontmoet
en streelt de wind die
is gaan liggen in het oog
van zijn orkaan, wachtend
tot het strijden is gedaan
Geplaatst in de categorie: geweld
volgende keer beter.