inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 39):

Eenzaam

Op een stoel dicht bij het raam
Zit een man ineengedoken
Een nare stilte om hem heen
Hij wordt nooit aangesproken
De eenzaamheid dat is de prijs
die hij nu moet betalen
Het wachten op z'n laatste reis
Wie zal hem komen halen
Dit heeft hij toch niet verdiend
Geknokt en lamgestreden
De dood zal komen als zijn vriend
Verlost hem uit dit heden

Schrijver: Herman de Winter, 22 juni 2001


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 76 stemmen aantal keer bekeken 11.773

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
hafsa
Datum:
16 april 2011
Email:
hafsaa_xlive.nl
ik zeg het je: dit heb ik meegemaakt. Eenzaam, geen vrienden; nu ik ze wel heb zijn ze toch niet te vertrouwen dus ik weet dat ik altijd alleen zou blijven en toen ik dit las dacht ik eraan terug en moest ik huilen...
Naam:
emi
Datum:
18 september 2008
hallo dit is een tekst van marco borsato!!! hallo!!
Naam:
juanita
Datum:
18 december 2002
Email:
aassenbvkabelfoon.nl
Prachtig, het spreekt mij erg aan, want hoe vaak gebeurt dit!
mensen die zoveel voor anderen doen of hebben gedaan en blij moeten zijn als er nog iemand komt.
Het is de realiteit, jammergenoeg.
Naam:
jildau
Datum:
22 juni 2002
Email:
frieslandboppehotmail.com
Ik had een buurvrouw die ook vreselijk eenzaam was!
Ze is in februari overleden op 66-jarige leeftijd!
Ik vind het beter voor haar maar dat verdriet blijft!
Dit gedicht is zo toepasselijk!
Naam:
janouk
Datum:
22 juni 2001
Email:
nouky13hoihotmail.com
wow.......... ECHT een mooi gedicht!! poeh ej... der staan hier niet zo veel mooie gedichten maar deze is ECHT mooi... mijn gedicht staat onder pesten, het heet 'spijt'...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)