Melaatse platanen
Kaal en in een strak gelid
langs eeuwenoude oprijlanen
in uniformen fijn van snit
staan ze melaats, oude platanen
De torenschaduw bedekt hun naakt
gebroken takken, ongespalkt
de vrieskou heeft hun hart geraakt
met rijp de kruinen witgekalkt
Een zwijgende stoet van trieste bomen
staat roerloos onder het klokgeluid
het goddelijk spel, niet in te tomen
brengt zelfs geen rimpel op hun huid
Maar als op zondag psalmen galmen
dan wuiven platanen als wulpse palmen.
Geplaatst in de categorie: religie