inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 392):

Maken de man

Rond mijn naakte existentie
schikt hij vormsel met uitbundig zwieren
en dicht met stoffen penseel de kieren
voor een stijlvolle dimensie.

Hij bebroekt, behemdt en zelfs behoedt
de gedaante van mijn passeren
hult mij, schijnbaar achteloos, in kleren
waarin elke passant mij achtend groet.

Uitbundig voeg ik mij in ‘t gepluimte
jubelend over hoe hij mij heeft bejast
en verdwaal dan in de ruimte
waarin slechts de stilte past.

Schrijver: kees keizer, 27 december 2003


Geplaatst in de categorie: moraal

3.0 met 59 stemmen aantal keer bekeken 31.770

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
ded
Datum:
15 mei 2004
Email:
geen
heel mooi.......heel mooi ja!
vooral de woordspelingen, echt
knap hoor

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)