inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 771):

Overwaaiende depressie

Onder elk herfstblad
trefzeker door de wind neergelegd
schuilt een verradelijke gladde tegel;
deze dag waarin mijn illusies sneuvelen
zoals vroeger mijn tinnen soldaatjes
die ik heimelijk verborg, heb ik
tegelangst.

Er steken bossen witte rozen
in mijn brievenbus, elke dag weer.
Mijn depressie verdwijnt als ik mij
plotseling afvraag
in wat voor nachthemd je slaapt.

uit: Terra Incognita, 1988 auteur Ton Luiting.

Schrijver: Ton Luiting
Inzender: Helen Josephs, 23 augustus 2005


Geplaatst in de categorie: overig

3.5 met 17 stemmen aantal keer bekeken 11.670

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)