Gedichten

gedicht (nr. 853):

duik mijn slotgracht in

mijn kasteel is gevallen
de slotgracht heeft gefaald
bandieten zijn weer binnen
hebben koppen van de romp gehaald

ik sprong, mijn schaduw heeft
me opgelapt toch word ik
weer gehangen in de grijns van
hen die mij hebben gevangen

de torenkamer was te groot
in uitzicht over leven en de dood
toch ga ik hen ontsnappen door met
een andere verslaving aan te pappen

treed in het koninkrijk van
zeven geesten, zij willen geld
zorgen voor mijn beesten
tot wij door honger zijn geveld

ik heb het opgegeven
dit leven is een spel dat wordt
gespeeld door wezensvreemden
ik duik mijn slotgracht in, vaarwel

Schrijver: wil melker, 6 januari 2006

wlmelker

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: liefde

dood

leven

liefde

3.0 met 54 stemmen

44.330

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: joke
Datum:: 31 januari 2006; Dit is echt het beste gedicht van alle gedichten op deze site! Prachtige assonanties en enjambementen en een perfect gecreëerde sfeer! Kortom alles om een pracht van een gedicht te bekomen!

Naam:: Helen Josephs
Datum:: 6 januari 2006; Een mooie deze Wil. Kastelen, slotgrachten enz. daar hou ik wel van.

Geef je reactie op deze inzending: