oorlogskruizen
ik geef het geen naam
het is meer een verstaan
van houtige zuilen
die zijgen in arme grond
ze zouden niet huilen
al welde het traanwater
uit kinderfonteinen
die ouders verstomden
zo volgen mijn ogen
toegeknepen door lijden
herinneringskruizen
rij aan rij
en vrij wilden zij zijn
leven om te leven
maar zij strandden hier
zij aan zij
ik geef het geen naam
en droom de witte kruizen
tot kinderfonteinen
van weleer
Geplaatst in de categorie: oorlog
Heel erg mooi stil als de graven geschreven..