VOC ballade

Ontbering kerft m’n leven
Door misoogst, honger en dood
ben ik naar Amsterdam gedreven
Daar is werk, daar is brood

Los de trossen, licht het anker
Hijs de zeilen, kom we gaan
De wind zit in de noordhoek
Grijpt het roer, houdt stuurboord aan

Het water is groen en slijmig
Maden graven in het vlees
Luizen kleuren m’n hemd rood
Dagelijks striemt de bullepees

Bij de Kaap gaan we voor anker
Lam en blind kruipen aan dek
Vers water, verse groente
maken de maats van blijdschap gek

De stormwind zwiept ons oostwaarts
Was ik maar nooit scheep gegaan
Dag en nacht knarsen de pompen
Heer redt ons, we vergaan

Maar als een bries de zeilen streelt
Zacht maanlicht dek en want bespeelt
Een bruinvis schalks mijn blikken steelt
is zeewind balsem, die alle wonden heelt

De jongen in het kraainest
wijst naar het ochtendlicht
Vóór ons ligt de Krakatau
Batavia komt in zicht

VOC Krakatau

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 253