oude vrienden van weleer
Samen,
maar toch alleen
Toen de vriendschappen ontstonden
werden
we door leed en oorlog gebonden
We maakten beloften
naar elkaar
we raakten in de samenleving
een snaar
Konden onze talenten benutten
en uiten
gingen onze eigen weg
We bleven in ons hart kornuiten
Dikke maten
die het pad der oprechtheid nooit zouden verlaten
niet te evenaren
zouden we onze levens
doorleefd bevaren
Met wortels diep
in de aarde gewroed
we hebben in alle ernst
en humor
de dood in het leven
ontmoet
We waren van voor
die donkere jaren
we hebben levenswijsheid
gebracht
hadden goede dagen
maar ook vaak
een onzekere en angstige nacht
Onze blijde verwachting over de toekomst
Lieten we gaandeweg los
Wij zelfs,
met alles wat we wisten en ondergingen
moesten uiteindelijk vertrouwen
op de ondoorgrondelijke wegen
van de kosmos
Geplaatst in de categorie: vriendschap