Vraag zonder antwoord
Het water in de rivier neigde tot deinen
merels floten er hun hoogste tierelier
geheimen hulden zich in bomen
wilden enkel stilte vangen
als klankbord voor een bede
waar ik enkel van kon dromen
doch het antwoord bleef
tussen wiegende takken hangen
wat mij zeer verdroot
een lang verdriet raakte vlot
en in serene stilte trok huivering
over het water van de rivier
als open wond gericht aan God
alleen de merel floot
... Rustpunt op een moeilijk moment ...
Schrijver: Anneke Bakker, 11 april 2018Geplaatst in de categorie: emoties