Mijn Landschap
In de leegte van het eigen hart
in dat mooie landschap
is ruimte genoeg
om het verdriet te laten wegvloeien
waar tranen als een blauw bergmeer
worden weerspiegeld
de grauwheid verhullen
want ook liefde die er nog altijd is
kan er groeien en bloeien
vanuit hemel en aarde samen gekomen
een vlechtwerk als verbintenis
waar bloemen en lieflijke vogelgeluiden
in vreugde
de leegte van dat landschap vullen
stap voor stap
... Zon die de grauwheid op deze gedenkdag verhuld ...
Schrijver: Anneke Bakker, 3 mei 2018Geplaatst in de categorie: emoties