Weerwoord
Ooit was er een vlinder, zo’n zonnig zomerding,
dansend om je hoofd op het strelen van de wind.
Ooit waren er veel sterren, twinkelend, in de nacht
hielden ze in stilte over jou en mij de wacht.
Ooit was ook de maan goedlachs en vol van licht.
Zijn stralen in de nacht kusten ons op het gezicht.
Ooit was er een merel, jubelend en muzikaal,
begroette hij de dageraad bij de eerste zonnestraal.
Doch de vlinders en de merels zij gingen alle heen.
De lucht werd wolkenzwaar waardoor de maan niet langer scheen.
Waren woorden van liefde aan het eind van jouw bestaan
eerder uitgesproken, dan was jij niet heengegaan.
Nu ligt je hier, gekist door je zo gevatte vrouw
Het laatste antwoord vond je aan ’t einde van het touw.
... Naar aanleiding van de ultieme daad van een bekende na diens scheiding ...
Schrijver: W. Verhoeven, 14 juni 2018Geplaatst in de categorie: huwelijk
Goed neergezet.