Hartenkreten

hartenkreet (nr. 51.425):

De moeder

De moeder staat bovenaan
zij is het baken waarop de maatschappij kan staan
ze heeft kinderen
die ze gebaard heeft

De moeder die heeft je grootgebracht
was hard en zacht
ze deed haar dingen wel
als je stout was kreeg je een lel
ze kon stil zijn
zwijgzaam
was bekwaam
werkte hard
kon zichzelf wegcijferen
zij stond niet bovenaan
in haar eigen jeugd had ze al te veel doorstaan

Want het was niet vanzelfsprekend
een goede toekomst voor het gezin
er was weinig om te makken
werken van vroeg tot laat
nooit en te nimmer met tegenzin
niet zeuren
ze wist ook niet hoe ze zichzelf na een drukke dag op moest beuren

Als de een één appel had gestolen
of de ander
de fiets in de prak had gereden
het was vaak de lieve heer
die luisterde naar haar smeekbeden
Oh, als het maar goed terecht zou komen
dan was altijd een van haar dromen

De moeder is er voor altijd in de eeuwigheid
ze is een blijver
met ijver en nijver

Nu, een andere tijd
ze moet woekeren
met een andere wereld
nemen we van de oude moeder afscheid?

Zoals die was
in volle harmonie
wakend over haar kind?
wat blijft
is de onzekerheid van de tijd waarin het kind zich bevindt
Daar in overeind te blijven
als in een storm
die verantwoordelijkheid is enorm

Want wat er met je kind gebeurt
In het leven
is en blijft een raadsel
waarvan het weten niemand is gegeven

Wees zuinig op de moeder
of ze nou een arts is een schrijver
of gewoon thuis zit, rouwt

De moeder is iemand waar de wereld op vertrouwt
waak over haar rol
Dat haar liefde er mag zijn
in volle pracht

Het mooiste is
een moeder die
huilt maar ook lacht