the circle of light
ik buig mijn hoofd
voor jou, mijn donkere nacht
het is niet vreemd of ver
ik had je verwacht
je schuilt her en der
in de gleuven van de oude boom;
het is des winters vracht
waarachter het licht, onnavolgbaar leeft
en de dood, op sterven na
stokkende zuchten weeft
terwijl jij en ik
uitzien naar de ochtenstond
waar 't zachte
in de warme hand,
en de omhullende arm,
in het innerlijke weer landt
het neemt zijn tijd
als ware het een eeuwigheid
doch sterker is de wil
die zich in de hoop nedervlijt
op het rad van avontuur:
ik draai mee, tot overgave bereid
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 31 december 2018
Geplaatst in de categorie: psychologie
Prachtig Gedicht.