Speels cursief ?
Afscheid herkent
zich in de kleine dood na
elk moment van minnekozen
lijkt zicht te hechten aan
de schaduw van verloren tijd,
als die zou bestaan
decennia las ik elke
verwondering in spiegelschrift,
onomwonden, deels vermomd
door onvolkomenheid
gesmoord in eigen twijfel
maakt het subjectief,
gegrift in hersencellen, een
weg om alleen te gaan over
geleefde bladzijden van een
nieuw geschreven hoofdstuk,
waarin troost en nieuw geluk
naast elkaar begraven ligt,
herschrijft het zichzelf in een
tijdloos perspectief, raakt
het een andere vorm, de kern
blijft speels cursief, wat nooit
verveelt, als je het tegenkomt,
gezamenlijk wordt gedeeld, wat
tevens weer hongerig maakt.
... Illustratie Bron SanziArt ...
Schrijver: Pama, 9 januari 2019Geplaatst in de categorie: ex-liefde