IJzeren klem
Als een opgejaagd hert
rende ik door de eindeloze bossen,
terwijl men dreigend een hoorn blies
en de bloedhonden mij op de hielen zaten.
Door mijn snelheid en mijn wendbaarheid
wist ik steeds aan hen te ontkomen, maar
de paardehoeven omsingelden mij, terwijl
mijn rechterpoot in een klem trapte.
Al mijn kennis zonk weg, als schatkisten
die ik niet meer nodig had. Ik rukte mijn
poot uit de klem en hinkend strompelde ik
verder, de maan tegemoet.
Onder een beschermende eik viel ik neer.
Ik likte aan mijn bloedende poot, terwijl
mijn bloedspoor mij verraadde en wrede
hondsdollen mij vermorzelden.
Geplaatst in de categorie: psychologie