De Schreeuw

het lauwe licht vloeit langzaam
voorbij de dingen in de kamer
de stoel de tafel de asbak vol
campertiaans de lege glazen

de klok jaagt slaafs naar kleine cijfers
er was te veel mezelf te weinig jij
je droeg de sleutel van een altijd
open deur trots tussen je borsten

uit hart en hoofd verlangen
en kiezen voor jouw ziel die me lief is
je kunt ook houden van dit huis
met muren van voorbije woorden

in het lijstje op de tafel naast het bed
waarin zo veel aan liefde
De Schreeuw van Edvard Munch
nu duivels luid in rechteroor

overig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 520