een gedicht is oude regen

het moment is de gedachte
tussen wal en schip

de scheepswand is onze huid
-er zitten barstjes in

we moeten onze huid duur verkopen
het is tenslotte al gisteren

laten we een gat in de tijd metselen
voordat we dit nalaten

stel dat we vergeten iets in een
hersenhelft terug te duwen

de huizen waar we te laat
voor school waren zijn van steen

toen je er nog woonde
rook de straat naar oude regen

laten we even gaan zitten
zoals we vaker deden

afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73