Zwart-wit gedachte
Ik dacht te kijken naar de horizon van geluk en voorspoed.
Echter bleek het vooruitzicht en diepte te zijn van verdriet en pijn.
De wolken van tegenslagen vulde de lucht van plezier.
Het rennen voor het schuilen had totaal geen zin
de afstand was te groot, de regendruppels te veel.
Toch bleef ik maar lopen tegen beter weten in
want niets heeft er een einde en niets heeft er een begin.
Geplaatst in de categorie: emoties