Hartenkreten

hartenkreet (nr. 57.164):

De belofte

Om me heen danst traag de koude avond
beelden van jou en mij
in het maanlicht
flarden om me heen als mist

Ontdaan van onze maskers
gaven we liefde, grenzeloos
ik goot en gooide mijn hart
in woorden
je ving ze, je las me
en ik zag je

Het toneel waar ons verhaal vormde
verloor zijn decor
raakte leeg en het stormde
alleen wij hielden stand

Tijdloze dromen werden
handen, geuren, voelen
ruiken, proeven, zwoele
rendez-vous en ogenblikken

Tussen ons zindert de belofte
als wind die onzichtbaar
de ruiten streelt en toch niet te missen is
voor wie maar naar de bomen kijkt

Onvermijdelijk als naderende winter
Het wijs in je gewogen woorden
Het vuur op mijn wangen
Het goud in je ogen
Tot de sterren
Jij en ik