inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 5.445):

Lawaai

Zomers lang
Kamerbreed
Verdroeg ik het dol lawaai van de dwaas
Las de les van wachten op de schicht
Het bedwelmend inzicht
Dat ik niet langer verwacht
Tot ik val
In de modderkuil
In de oven die mijn knoken likt en slikt.

Het gemijmer zuigt kleur uit mij
De rijpe inval
De appel die bloost en lonkt naar mijn tanden.

Nu weet ik dat het lawaai van de dwaas
Een zweep is voor trommelvlies en trilhaar
Maar ook voor mijn slapend gat
Dat zijn dril verdient.

Gestriemde stilte.
Ik doe alsof het geen aanslag is
Hoe de dwaas het wit besmeurt
Zijn kwast gedoopt in pek.

Een hese schaterlach galmt door de gang
De donkere dreun
Een deur valt laaiend in het slot.

Steunbalken kreunen van verzet
In dit huiverend huis.
Dus graai ik naar het gezag
Kneed het als kruimeldeeg.

Stiekem voer ik het zwijn
Strooi plastic parels in de strot.
Stik!

De geduldige hand van de wet
Spreidt een schim over de gevel
Veegt schilfers van de schouder.

De knuppel, waarschuwwapen,
Strijkt langs de dij.
Zwaailicht wenkt de buren naar hun deurgat
Rampgeil en steil gestold in een kramp.

Fronsend beveel ik de vingers
Zinsflarden warrelen
Schaamrood om mijn dronken tong

Nog schrik ik voor de blakende dwaas
Zoals de wegduivel voor een kind
Dat kirrend de overkant zoekt.

Schrijver: Wimper, 2 oktober 2003


Geplaatst in de categorie: geweld

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 964

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)